بررسی نقش ساماندهی فضاهای شهری بر امنیت اجتماعی زنان مورد مطالعه: منطقۀ 3 اصفهان

    زنان به‌‌عنوان نیمی از جمعیت یک جامعه، همواره می‌‌توانند بستری برای توسعۀ یک جامعه به حساب آیند. قطعاً مسائل و مشکلات این قشر یکی از دغدغه‌‌های فرهنگی و اجتماعی هر جامعه‌‌ای است. یکی از این مسائل، امنیت اجتماعی است. بدین منظور در این تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه و درنظر گرفتن شاخص‌‌های 6 گانه (میزان بافت‌‌های فرسوده، اماکن تاریخی، فضای سبز، مشاغل ناسازگار و مزاحم، وضعیت معابر، ساختمان‌‌های متروکه و نیمه‌‌کاره) به‌‌منظور سنجش فضاهای شهری و شاخص‌‌های 9 گانه (امنیت مالی، جانی، ناموسی، فکری و سیاسی، هویتی، رفاهی، قضایی، جمعی، فرهنگی) برای سنجش امنیت اجتماعی زنان و با کاربرد مدل‌‌های رگرسیون، تحلیل مسیر، تحلیل عاملی و معادلۀ ساختاری و نرم‌‌افزارهای Spss وAmos Graphic  به بررسی تأثیر فضاهای شهری بر امنیت اجتماعی زنان در منطقۀ 3 اصفهان پرداخته شده است. نتایج مشخص می‌‌کند در مدل رگرسیون، مجموعه متغیّرهای مستقل (فضاهای شهری) توانسته است 32/0 از واریانس متغیّر امنیت اجتماعی زنان را توجیه کند. فضای سبز شهری با میزان خطای 16/0 تأثیر معناداری نداشته و ساختمان‌‌های متروکه و نیمه‌‌کاره با وزن رگرسیونی 178/0 و میزان خطای 006/0 بالاترین توجیه را در تبیین واریانس متغیّر امنیت اجتماعی زنان داشته است. در مدل معادلۀ ساختاری، بالاترین تأثیر مربوط به متغیّر اماکن تاریخی با وزن رگرسیونی 43/0 و کمترین تأثیر مربوط به متغیّر پارک‌‌ها و فضای سبز شهری با وزن رگرسیونی 07/0 بوده است.